Shkruan: Fahri XHARRA
Një shëtitje , së paku virtuale nëpër tokat e pellazgëve të dridh nga ndjenja e madhështisë së një populli fillestar të këtyre dhe atyre anëve. Me një durim të madh në kërkimin tënd të bënë të ndihesh krenar që trashëgimtar i një populli të mohuar për ne ,një populli që racat e reja ia kanë frikën .
Vetëm vullneti i madh të bënë që të qëndrosh i pa lëkundur për të vërtetën tënde që mundohen t`a mohojnë nga shumë arsye . Por, do dalim në krye !
Jemi në Sicili ( virtualisht ,pra ) dhe e shohim këtë ujdhesë me një histori të lashtë e ndarë mes për mes nga lumi Imera . Rëndësia e këtij emri e ka vlerën e vet sepse Imera ishte emër pellazgjik .
Shikoni se çka shkruhet nëpër materialet e ndryshme për këtë ;” The Grande River (Greek: Ἱμέρας, Latin: Himera; Italian: Fiume Grande or Imera Settentrionale) is a river of Sicily, rising in the heights near Cozzo Levanche, and flowing approximately 35 kilometres (in the Province of Palermo) to the Tyrrhenian Sea at the site of the ancient city of Himera. The drainage area is approximately 342 square kilometres (132 sq mi), making it one of the principal rivers of Sicily to flow into the Tyrrhenian. “
Pra , Lumi i Madh (Greek: Ἱμέρας, Latin: Himera; Italian: Fiume Grande or Imera Settentrionale ),i gjatë vetëm 35 km ( në Provincën e Palermos ) i quajtur greqisht Imeras (Ἱμέρας ), latinish Himera dhe rrjedha e tij që shkon afër qytetit antik Himera .
Sa do që janë munduar t`a përvetësojnë si Imeras apo Himera ,as sesi nuk kanë mundur ti ikin fjalës pellazge Imera ( Imira ) që do të thotë “ I miri “ , edhe sot shqip I miri.
Ky nuk është “ zbulim ‘ por e gjeta të shkruar në faqen 347 të librin “Quaranta secoli racconti su le due Sicilie del Pelasgo- Matn-eer “ të botuar më 1846 , në Napoli ( e publikuar Emanulele Bidera) .
Pra , në vazhdime do të iu informoj për “ Dyzet shekujt e Sicilisë Pellazge “, dhe me një qëllim për të gjithë ata që flasin shqip që ta ndiejnë vetën krenar që fatbardhësisht janë pas-pas ardhësit e popullit më të lashtë në Europë -pellazgëve. Kjo është një e vërtetë e mohuar , sepse kurrsesi nuk mundeshin ta pranonin që shqiptarët jemi populli më i vjetër në këtë Europë të vjetër , nismëtarët e saj.
Edhe diçka më shumë ( po aty ) :
T` a përkthejmë ; “Dhe vërteton që gjuha e sotme Albanese (shqipe ) është mbetje e të së stërlashtës pellazgjike , jo vetë për pohime etologjike por edhe për ngjarjet antike.
